مادربردی با دو سوکت CPU و مادربردی با دو اسلت کارت گرافیک

مادربرد ASrock با دو سوکت CPU

اخیرا کمپانی Asrock مادربرد جدیدی را معرفی نموده است که از هر دو سوکت ۷۵۴ و ۹۳۹ پشتیبانی میکند ، سوکت ۷۵۴ برای پردازنده های AMD Sempron و Athlon 64 و سوکت ۹۳۹ برای پردازنده های Athlon 64 FX و برخی مدل های جدید Athlon 64 در نظر گرفته شده است .

مادربرد Asrock K8 Combo-z برپایه چیپست ULi(Ali)1689 از اینترفیس حافظه تک کاناله برای پردازنده های سوکت ۷۵۴ و دو کاناله برای پردانزده های سوکت ۹۳۹ پشتیبانی میکند .این مادربرد دارای کاکنکور های ATA133/100 و همچنین SATA میباشد ، بر روی مادربرد از کدکننده AC'97 قدرتمندی به نام Realtek ALC850 استفاده شده است به کمک این Codec مادربرد میتواند صدای ۸ کاناله برای اسپیکر های 7.1 تولید کند ، همچنین جک صدای این مادربرد از دو تکنولوژی Jack-Sensing و UAJ نیز پشتیبانی میکند .

K8 Combo-z برای بازارهای ارزان قیمت در نظر گرفته شده است اما به سرعت نمیتواند این بازار را بدست آورد، چرا که هنوز پردازنده های ارزان قیمت برای این دو سوکت وارد بازار نشده است .

ابتکار Albatron در طراحی مادربردی با ۲ اسلت برای کارت گرافیک

کمپانی Albatron در هفته گذشته دو سری جدید از مادربردهای خود را بر پایه چیپست intel 915 معرفی نمود که بر روی این مادربردها هردو اسلت PCI Express X16 و AGP 8x برای کارت گرافیک وجود دارد .

PCI Express X16 باس جدیدی است که به عنوان جایگزین باس AGP 8x بر روی مادربردها در نظر گرفته شده است . در مادربردهایی که بر پایه چیپست Intel 915 ساخته میشوند AGP 8X جای خود را به باس جدید PCI Express X16 داده است علاوه بر این دارای ۴ باس PCI Express X1 و دو باس PCI معمولی نیز هستند . بنابر این مادربردهایی با این مشخصه نمیتوانند از کارت گرافیک هایی که با اینترفیس AGP 8x بر روی مادربرد قرار میگیرند پشتیبانی کنند .

با اینکه اینتل پشتیبانی از AGP 8x را در چیپست سری ۹۱۵ خود قرار نداده است برخی از کمپانی های سازنده مادربرد از قبیل Gigabyte و ECS و Albatron مادربردهایی با اسلت AGP 8x طراحی کرده اند . این کمپانی ها به دیل انعطاف بخشیدن بیشتر به محصلات خود برای پشتیبانی از کلیه کارت گرافیک های موجود در بازار , دو باس PCI متصل به ICH6 در چیپست اینتل ۹۱۵ را با هم جفت کرده تا به یک باس عریض تر با پهنای باند ۱۳۳ مگابایت بر ثانیه برسند سپس اسلت AGP را بر روی این باس قرار دادند . پهنای باند باس AGP 8x در حالت معمولی به ۲.۱ گیگابایت بر ثانیه میرسد . این اختلاف پهنای باند موجب میشود تا کارایی کارت گرافیکی که بر روی این قبیل مادربردها نصب شده است پایین بیاید .

به گفته سخنگوی کمپانی ESC "اختلاف کارایی در اجرای برنامه های سه بعدی تحت DirectX 8.0 به ۲۰ درصد میرسد در حالی که این اختلاف برای DirectX 9.0 تنها ۵ درصد خواهد بود ".

کاملا خوشبینانه به نظر میرسد علاوه بر کاهش پهنای باند مادربردهایی که از AGp 8x به صورت رسمی پشتبانی میکنند , باس AGP مستقیما به پل شمالی  متصل است در حالی که در مادربردهایی که از PCI Express16 پشتیبانی میکنند , باس AGP اضافه شده  به پل جنوبی متصل است و سپس به پل شمالی متصل میگردد . این بدان معناست که داده های ارسالی یا دریافتی به AGP در این مادربردها با تاخیر زیادی روبرو هستند .

از طرف : آقای سید میثم باقرزاده

DRII MEMORYD نسل جدید حافظه

DRII   MEMORYD

نسل جدید حافظه

چرا DDRII    ؟

با پیشرفت سریع تکنولوژی در آینده نزدیک حافظه هایDDRIIجایگزین حافظه های DDR خواهند شد در حال حاضر حافظه های DDR در فرکانسهای 200/266/333/400/MGHZ تولید شده اند که در وضعیت   Single channel قادرند حداکثرنرخ انتقال اطلاعاتی برابر با 3200MB/S ودر وضعیت (dual channel)حداکثر نرخ انتقال اطلاعاتی بربر با 6400 MB/s ارایه کنند.

این در حالیست که حافظه های DDRII در فرکانسهای400,533,667 MGHZتولید شده اند که نرخ انتقال اطلاعاتی برابر با5400,4300,3200 MB/S را دروضعیت Single channel و6400,8600,10800 MB/S را در وضعیت Dual channel  ارایه میکنند.

چرا (     ؟( Dual channel DDR

درمعماریDual channel DDR  پهنای باند حافظه دو برابر شده و به 128 bit میرسد. با استفاده از این معماری بدون نیاز به هیچ گونه حافظه ی جدیدی میتوان با استفاده از معماری حافظه ی فعلی (DDR) به حداکثر پهنای باند ودر نتیجه کارایی بالاتری دست یافت.

سیستمهای دو کانالهDual channel DDR   علاوه بر پهنای باند بالا امکان انتقال اطلاعات به صورت موازی از حافظه پل شمالی را فراهم می آورند.

این موضوع باعث انتقال سریعتر اطلاعات از پل شمالی به حافظه می شود

در ضمن با استفاده از دو کنترل کننده ی مستقل حافظه در پل شمالی میتوان یک گذرگاه حافظه بهینه بدست آورد.

 دوتایی  قدرتشون بیشتره ...!

            کار گروهی :

              فرزانه رحیمی   و فرزانه قنبری و معصومه کاظمی

Fdisk و پارتیشنها

ساخت یک سیستم مالتی بوت به معنی ساخت پارتیشنهای مختلف برای سیستم عاملهای مختلف است. یک پارتیشن، یک قسمتی از دیسک است که برای هدف خاصی کنار گذاشته شده است که اغلب برای قرارگرفتن یک OS و برنامه‌های آن کنار گذاشته می‌شود.

می‌توانید برای تصور راحتتر از یک هارددیسک با پارتیشنهای آن یک کیک تولدی را مجسم کنید که روی آن برشهایی (پارتیشنهایی) برای هر یک از میهمانها می‌دهید. کیک تولد با چاقو برش می‌خورد و هارددیسک با یک برنامه به نام Fdisk.

Fdisk به همراه ویندوز شما می‌آید و کارکردن با آن کمی مشکل است چون کاربر باید از قبل یک چیزهایی در باره هارددیسکها و پارتیشنهای آن بداند.

Fdisk وقتی توسط یک کاربر استفاده می‌شود که ‌بخواهد یک سیستم مالتی بوت از یک هارددیسک بسازد. عملاً Fdisk هیچ راهی برای نگهداری اطلاعات موجود در پارتیشنهایی که می‌خواهید آنها را برای سیستم عاملهای دیگر کنار بگذارید در جلوی راهتان قرار نمی‌دهد و این مسئله یکی از ضعفهای اصلی Fdisk است. اگر می‌خواهید یک تکه ازپارتیشن موجود را برای یک OS دیگر کنار بگذارید بهتر است از یک ابزار بهتر از Fdisk که بعداً آن را توضیح خواهیم داد استفاده کنید، چون Fdisk نمی‌تواند یک تکه از یک پارتیشن را کنار بگذارد،‌ بلکه کل پارتیشن را با تمام محتوایش یکباره به هوا می‌برد، پس حسابی مراقب باشید!

قبل از استفاده از Fdisk باید بدانید که آیا کامپیوترتان از نرم افزار Drive Overlay برای پشتیبانی از پارتیشنهای بزرگ استفاده می‌کند یا خیر. اگر نمی‌دانید که هارددیسکتان از این برنامه استفاده می‌کند یا خیر به سایت مایکروسافت بروید و مقاله Q186057 که عنوان آن “How to Tell If Drive Overlay Program Is Installed” است را بخوانید.

بطور خلاصه در این مقاله می‌خوانید که Fdisk را نمی‌توانید در سیستمهایی که از این نرم افزار (Overlay) استفاده می‌کنند،‌بکار گیرید. این نرم افزار به روی سیستمهایی که دارای یک مادربرد با یک BIOSای هستند که قادر به پشتیبانی از درایوهای بالای 528 مگابایت نیست، بکار می‌رود. این نرم‌افزار در برخی از سیستمها که دارای نوع خاصی از هارددرایو هستند هم استفاده می‌شود. Fdisk تمام داده‌های روی هارددیسکتان را از بیخ و بن برمی‌دارد و از جمله نرم افزار Drive Overlay.

پارتیشنها در دو نوع عرضه می‌شوند: Primary و Extended. تحت ویندوز 95 و 98 و ME تنها پارتیشنهای Primary می‌توانند Bootable باشند و این بدان معنی است که سیستم عامل در این پارتیشنها فایلهای Startup خود را می‌گذارد.

یک پارتیشن Extended می‌تواند شامل هر نوع داده‌ای باشد اما معمولاً برای سیستم عامل استفاده نمی‌شود. یک پارتیشن Extended معمولاً به قسمتهای کوچکتری به نام پارتیشنهای منطقی (Logical Partitions) تقسیم می‌شود.

یک هارددرایو می‌تواند حداکثر 4 پارتیشن Primary داشته باشد یا سه پارتیشن Primary بعلاوه یک Extended . به یک پارتیشن Bootable گاهی پارتیشن Active هم می‌گویند.

FAT

برای اینکه نحوه ساخت یک سیستم مولتی بوت را بدانیم باید کمی درباره سیستم فایل هم بخوانیم، سیستم فایل بطور ساده یعنی نحوه ذخیره فایلها روی هارددیسک. (File Allocation Table)FAT یک سیستم فایل قدیمی جهت استفاده داس و ویندوز بود. FAT16، FAT استفاده شده در آخرین نسخه‌های داس بود و توسط نسخه‌های اولیه ویندوز 95 هم استفاده شد. FAT32 سیستم فایل معروف ویندوز 98 است که در Me هم استفاده شد. البته FAT32 در ویندوز 98 نسخه OEM، ویندوز 2000 و XP هم قابل استفاده است.

سیستم عاملهای دیگر، گاهی سیستم فایلهای دیگری هم دارند. مثلاً ویندوز NT از (NT File System)NTFS پشتیبانی می‌کند. چون یک سیستم عامل می‌تواند تعداد محدودی از سیستم فایلها را پشتیبانی کند لذا باید قبل از استفاده از Fdisk مطمئن شویم که سیستم فایل انتخابی قابل خواندن توسط سیستم عامل است.

یک سیستم فایل، حداکثر اندازه یک پارتیشن را هم مشخص می‌کند مثلاً FAT16 پارتیشنها را به یک قسمت 2GB محدود می‌کند. FAT32 و NTFS اجازه می‌دهند که پارتیشنها تا 1000GB هم بزرگ شوند.

طرز استفاده از Fdisk

قبل از تلاش در تغییر دادن به ساختار هارددیسکتان، بطور کامل از درایو خود پشتیبان بگیرید. تنها وقتی نسبت به این کار مطمئن شدید از Fdisk استفاده کنید.

برای ‎آغاز پارتیشن بندی، از یک دیسکت Startup استفاده کنید (ویندوز در زمان نصب خود از شما می‌خواهد که آنرا بسازید). اگر یک دیسک بوت در اختیار ندارید به مستندات ویندوز خود مراجعه کنید که چگونه می‌توانید آنرا بسازید (البته ما معتقدیم که خوانندگان مجله رایانه همگی حداقل این را می‌دانند). با دیسک Startup خود در درایو A:، کامپیوتر خود را روشن کنید و منتظر ظاهر شدن منویی شوید. در منوی ظاهر شده، گزینه Startp Computer Without CD-Rom را انتخاب کنید. حال در اعلان فرمان تایپ کنید Fdisk و Enter را بزنید.

Fdisk منویی با گزینه‌های زیر را به شما نشان خواهد داد:

1. Create Dos Partion of Logical Dos Drive
2. Set Active Partition
3. Delete Partition or Logical Dos Drive
4. Display Partition In Formation
5. Change Current Fixed Drive

گزینه 5 فقط وقتی مهم می‌شود که شمایک هارددیسک دوم یا سومی را روی PC خود اخیراً نصب کرده باشید. در غیر این صورت 1 را انتخاب کنید تا منوی زیر ظاهر شود:

1. Create Primary Dos Partition
2. Create Extended Dos Partition
3. Create Logical Dos Drive (S) In Extended Dos Partition
4. Create Non-Dos Partition

1 را فشار دهید و Enter را بزنید. سپس از شما پرسیده می‌شود که می‌خواهید از حداکثر فضای موجود برای پارتیشن اولیه داس استفاده کنید؟ پاسخ No بدهید، زیرا در غیر این صورت کل هارددیسکتان بصورت یک درایو فرمت خواهد شد و دیگر فضایی برای پارتیشنهای اضافی جهت قرارگرفتن سیستم عاملهای دیگر نخواهید داشت. پس N را بزنید و بعد Enter.

سپس Fdisk از شما می‌پرسد که اندازه پارتیشن Primary را برحسب مگابایت یا درصد فضای درایو مشخص کنید. بهتر است که برای جلوگیری از سردرگمی برحسب مگابایت انتخاب کنید.

اینکه دقیقاً چه قدر فضا می‌خواهید بستگی به کاربردهای شخصی شما و اندازه هارددیسکتان دارد.

هرچند که احتمال دارد به 500 مگابایت هم قانع شوید ولی ما به شما پیشنهاد می‌کنیم که در هر حال کمتر از 1 گیگابایت را وارد ننمائید. یادتان باشد که OSهای جدید، فضای زیادی را مصرف می‌کنند.

دوبار ESC را بزنید تا به اعلان داس برگردید. Fdisk از شما می‌خواهد که Reboot کنید. برای استفاده از پارتیشنهای Extended حداقل باید یک پارتیشن Logical در آن بسازید تا قابل استفاده شود. پس از ساخت پارتیشنهای Extended و Primary و Logical نوبت به فرمت کردن آنها می‌رسد. این کار را هم می‌توانید از طریق دیسکت Startup یا از طریق OSهایی مثل ویندوز یا لینوکس در زمان نصب انجام دهید.

اما حال نوبت نصب سیستم عاملها می‌رسد. مایکروسافت خودش ترتیب نصب OSها را به صورت: داس، ویندوز 95، ویندوز 98 یا Me، ویندوز NT، ویندوز 2000 و ویندوز XP ، بیان نکرده است. مثلاً اگر شما ابتدا ویندوز XP را نصب کنید و بعد ویندوز 98، بسیاری از فایلهای XP، رونویسی خواهند شد و دیگر XP بالا نخواهد آمد. علاوه بر آن، ترکیب همزمان برخی سیستم عاملها مثل ویندوز 95 و 98 در حالت عادی امکانپذیر نیست مگر اینکه از مدیر پارتیشنهای جانبی غیر از Fdisk استفاده کنید.

بعد از نصب همه OSها، کاربران ویندوز XP، NT و 2000، می‌توانند با Control Panel سیستم عامل ارجح خود را انتخاب کنند. برای اینکار روی آیکن System کلیک می‌کنند و در System Properties گزینه Advanced را انتخاب می‌نمایند. و بعد در قسمت Startup and Recovery روی Settings کلیک می‌کنند. سپس System Startup را انتخاب و در لیست Default Operating system سیستم عاملی را که می‌خواهید از آن بصورت Default استفاده کنید برمی‌گزینید. می‌توانید مدت زمانی را که منتظر انتخاب شما می‌ماند را هم برحسب تایید تنظیم کنید.

یوتیلیتی‌های پارتیشن‌بندی

هرچند که Fdisk یک یوتیلیتی خوش سرویس است ولی محدودیتهایی هم دارد. اولین ضعف این برنامه اینترفیس داسی آن است و پس از آن مشکل این است که نمی‌تواند یک پارتیشن را بدون از بین بردن اطلاعاتش تغییر دهد. یکی از راههای غلبه بر این مشکل خرید نرم افزارهای پارتیشن بندی گرافیکی جدیدتر است. با این نرم افزارها تغییر یک سیستم تک سیستم عاملی به یک سیستم چند سیستم عاملی کاری ساده‌تر خواهد بود.

در مقایسه با Fdisk، یوتیلیتی‌های پارتیشن‌بندی خیلی “کاربرپسندتر” هستند. البته یکی از مشکلات استفاده از این یوتیلیتی‌ها، ریسک بالایی است که در زمان استفاده از آنها وجود دارد. معمولاً آنها سعی می‌کنند که به اطلاعات شما دست نزنند ولی یادتان باشد که حتماً یک Backup از اطلاعاتتان بگیرید. در ضمن اگر احیاناً در وسط کاریران برنامه‌ها به هر دلیلی برق سیستم قطع شود، یا ویروسی دخالت کند، احتمال اینکه قسمتی از اطلاعات خود را از دست بدهید زیاد است. به همین دلیل هم به شما اکیداً توصیه می‌کنیم که از داده‌های مهم خود پشتیبانی بگیرید.

برنامه Partition Magic 7 برای پارتیشن بندی هارددیسکهایی به بزرگی حداکثر گیگابایت طراحی شده است. کاربران می‌توانند پارتیشنها را بسازند، تغییر اندازه دهند،‌ قطعه قطعه کنند، ادغام کنند، پاک کنند، Undelete کنند و تبدیل کنند و همه اینها بدون تخریب داده‌ها انجام خواهد شد. با استفاده از ویزاردهایی، این کارها قدم به قدم انجام خواهد شد. این برنامه به همراه برنامه Boot Magic می‌آید که یک یوتیلیتی است که به کاربران امکان انتخاب یک سیستم عامل خاص را در زمان Start می‌دهد. هر زمانی که PC شروع به کار می‌کند یا restart می‌شود، Boot Magic لیستی از OSها را به شما نشان خواهد داد.

Partition Magic به کاربران امکان سازماندهی سیستمتان را می‌دهد. ساخت یک پارتیشن جدید گاهی باعث سردرگمی سیستم عاملتان می‌شود. تغییر نام درایوها هم گاهی مشکل ساز است. پارتیشن اولیه (اکتیو یا فعال) همیشه پارتیشن C: بوده اما بیائید فرض کنید که شما علاوه بر C: یک درایو سی‌دی‌رام هم داشتید که D: بوده و حالا شما قصد ساخت یک پارتیشن جدید را دارید.

پارتیشن جدید بطور اتوماتیک D: خواهد شد و درایو D: قدیمی شما که سی ‌دی رام بوده به E: تبدیل می‌شود. این مسئله باعث می‌شود که بسیاری از برنامه‌های شما دیگر اجرا نشوند، برنامه‌هایی که قبلاً نصب شده‌اند و به سی‌دی‌رام شما لینک بوده‌اند حالا دیگر کار نخواهند کرد. اما برنامه Drive Mapper در نرم افزار Partition Magic برنامه‌ای است که ارجاعات مربوط به درایوها را بروز می‌رساند و این مشکل را برایتان حل می‌کند.

اما از طرف دیگر برنامه System Cammander 7.0 ادعا کرده که می‌تواند هر نوع سیستم عامل سازگار با PC را پشتیبانی کند. این نرم افزار به کاربران امکان ساخت، تغییر اندازه، جابجایی، کپی و تبدیل پارتیشنها را می‌دهد. یک ویزارد OS بهترین پیکربندی را برای یک OS جدید تعیین می‌کند و سیستم را برای نصب آن آماده می‌کند. یک ویزارد Backup هم به کاربران امکان Undo کردن پارتیشن بندی را می‌دهد.System Cammander امکان مدیریت بیش از 100 سیستم عامل مختلف را می‌دهد، چه در پارتیشن primary و چه در پارتیشن Logical. در حقیقت این نرم افزار می‌تواند با 32 سیستم عامل سازگار با FAT را در یک پارتیشن مدیریت کند، حتی نسخه‌های مختلف داس، ویندوز 95، 98، ME، NT، 2000، XP و OS/2. هیچ پارتیشن‌بندی برای اینکار لازم نیست! مثل Partition Magic،‌برنامه System Cammander هم شامل یک بوت (Boot Manager) است که به کاربران اجازه انتخاب سیستم عامل موردنظرشان را در زمان راه‌اندازی سیستم می‌دهد. این برنامه دارای یک اسکنر ضدویروس در بوت سکتور بصورت ذاتی می باشد. در ضمن یک اینترفیس گرافیکی خوشگل هم که قابل تغییر است برای شما مهیا می‌کند.

رفع اشکالات سیستم مالتی بوت

هرچند که ساخت یک سیستم مالتی – بوت خیلی هم وقت گیر نیست و اگر از یوتیلیتی‌های جانبی هم استفاده کنید خیلی کار سختی نیست ولی گاهاً بعد از انجام اینکار متوجه بروز مشکلاتی خواهیم شد که باعث می‌شود سیستم شما اصلاً بالا نیاید یا راندمان PC شما کاهش یابد. خب یکی از مشکلاتی که خیلی واضح است با آن مواجه شوید این است که سیستمتان دیگر بوت نمی‌شود. دلایل زیادی وجود دارد که چرا این مشکل بوجود می‌آید. گاهی کاربران فراموش می‌کنند. که یکی از پارتیشنها را بعنوان یک پارتیشن Active انتخاب کنند. باید این مسئله را در داخل برنامه پارتیشن بندی خود چک کنید. استفاده از یک یوتیلتی فشرده‌سازی دیسک می‌تواند باعث بروز مشکلات بوت شود. گاهی دیده می‌شود که برخی از سیستم عاملهای یک سیستم مالتی بوت رفتارهای عجیب و غریبی از خود نشان می‌دهند که این مسئله می‌تواند دلایل مختلفی مثل مشکل در زمان پارتیشن بندی مثلاً فیزیکی هارددیسک و احیاناً ناسازگاری OS با سیستم داشته باشد.

فاطمه جعفرنژاد